معرفی زیارت ناحیه مقدسه
زیارت ناحیه مقدسه نام یک دعای مورد استفاده شیعیان دوازده امامی ایران است. این دعا در روز عاشورا خوانده میشود و به زیارت حسین بن علی در روز عاشورا معروف است. به باور شیعیان دوازده امامی این دعا از حجت بن حسن، در وصف حادثه کربلا و عاشورا گفته شده است. زیارت ناحیه مقدسه با درود بر پیامبران و اهل بیت، محمد و حسین و یارانش در کربلا آغاز میشود. پس از آن، به شرح کامل اوصاف و کردار حسین پیش از جنگ، زمینههای جنگ او، شرح کشته شدن و سختیهای او، و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زمینی و آسمانی میپردازد. در پایان، با توسل به اهل بیت و دعا، دعا پایان میپذیرد.با دلگرم همراه باشید.
ثواب خواندن زیارت ناحیه مقدسه
زيارت ناحيه مقدسه بنا به آنچه در اقبال الاعمال سيد بن طاووس آمده است از طرف امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف، به صورت توقيع «نامه» به دست محمد بن غالب اصفهاني بيرون آمده است. در این زیارت امام زمان مصایب جد بزرگوارشان سالار شهیدان اباعبدالله الحسین و دیگر شهدا و اهل بیت آن حضرت را بازگو نموده اند. این زیارت در جلد 95 کتاب بحار الانوار، صفحه 317 آمده است به صورت مستقل نیز چاپ شده در کتاب منتخب حسنی نیز آمده است لکن در مفاتیح نیامده ممکن است.
جهت عدم نقل آن در مفاتیح عدم اعتماد به صدور آن از امام زمان بوده است چون برخی در صدور این زیارت از امام زمان تردید کرده اند از جمله مرحوم مجلسی(بحار95/231) لکن خواندن این زیارت حتی اگر از معصوم هم صادر نشده باشد به این قصد که امید است از معصوم باشد نیز خوب است ضمن آنکه در زیارت بهتر است زیارت مأثور از معصومین خوانده شود لکن سلام به هر یک از ائمه و زیارت آنان به غیر الفاظ مأثور نیز صحیح است و دارای ثواب؛ از سوی دیگر این زیارت دارای مضامین زیبا و سوزناکی در مصایب سیدالشهدا علیه السلام است.
زمان خواندن زیارت ناحیه مقدسه
زیارت ناحیه مقدسه همانند زیارت عاشورا برای روز عاشورا وارد شده و در غیر عاشورا نیز خوانده میشود، زیرا اختصاص به زمان خاصی نظیر روز عاشورا ندارد. به عبارت دیگر از زیارتهای مطلقه (بدون قید زمان) میباشد.در این رابطه شیخ مفید به عنوان اولین ناقل زیارت ناحیه مقدسه و شیخ محمد ابن مشهدی فرمودهاند: زیارت ناحیه مقدسه مخصوص روز عاشورا است ولی بزرگان دیگر نظیر سید مرتضی، سید بن طاووس، علامه مجلسی این زیارت را مطلقه دانستهاند. خصوصا اینکه سید مرتضی آنرا در همه ایام میخوانده است.
سابقه صدور و مستند بودن
زیارت ناحیه مقدسه زیارتی است که به امام حسین (ع) اختصاص دارد. این زیارت ابتدا از «ناحیه مقدسه» امام زمان(عج) صادر و به یکی از نایبان خاص داده شده است. آنگاه از طریق ایشان به یکی از مشایخ شیخ مفید و سپس به دست این بزرگوار، آنگاه به دست سید مرتضی و ابن مشهدی رسیده است.این زیارت دارای سندهای متعدد صحیح و معتبر است و مورد تأیید مراجع تقلید، محدثین و علما میباشد.
نگاهی بر کلمات و عمل بزرگان
شیخ مفید که از عظمتی خاص برخوردار است و از فقهای بزرگ شیعه و رئیس امامیه در عصر خود بوده و بعلاوه قدیمیترین ناقل و نزدیکترین آنها به امام زمان میباشد، این زیارت را دارای سند مروی (روایت شده از معصوم) میداند.سید مرتضی اعتبار این زیارت از چنان استحکام و جلالی برخوردار بوده که مورد توجه سید مرتضی قرار گرفته و هر بار که به زیارت امام حسین میرفته، اولین زیارتی که میخوانده این زیارت بوده است.
ابن مشهدی که عالمی موثق است فرموده:« زیارت ناحیه مقدسه از ناحیه مقدسه امام زمان(عج) صادر شده است.»
علامه مجلسی در بحار فرموده است:« زیارت ناحیه مقدسه منقول و مروی است.»
آیت الله العظمی شیخ محمد حسین کاشف الغطاء برای بیان یک حکم فقهی به استناد زیارت ناحیه مقدسه فتوی داده است و این حاکی از اعتماد ایشان به این زیارت شریف و صدور آن از ناحیه مقدسه امام زمان(عج) میباشد.آن سوزهای خالصانه که با نالههای حزین همراه گشته و آکنده از اشک و آه گردیده و معارف بلندی که در عباراتی زیبا و موزون بیان شده و همراه با عشق در قالب زیارت ارائه گردیده است همه حکایت از آن دارد که این زیارت رشحهای از رشحات غم و اندوه جانکاه کسی است که تمام حوادث را با علم امامت دیده و با عمق جان لمس نموده است.